BİR DÜNYA YARATTIM KENDİ İÇİMDEİçimde kopan Bu deli fırtınaları Kim nerden bilecek ? Benim yüzümden Kimse mutsuz olmasın diye Bir dünya yarattım kendi içimde Adınıda mutluluk koydum Bir dünya yarattım oda benim oyunum Hiç birşeyin sebebi ben olmayayım diye Kendimce bir dünya yarattım kendi içimde Onunda adı yalnızlık Kendimce mutluluk oyunları oynadım Adınıda mutluluk koydum Bu oyunum yetmedi Ben beni buldum kendi dünyamda Ve bir gün baktım ki Ben param-parça olmuşum Bu hayatta Tutunacak ne bir dalım Nede bir kimsem kalmış yalan dünyada. Bıraktım kendimi yanlız dünyama Meğerse beni teselli edecek Tek birşey yokmuş hayatımda Bu keşmekeş dünyada Allak bulak olmuşum zaten N/olur fazla gelmeyin üzerime Kendimi aramaya çıktığım bu yolda Fazlasıyla yorulmuşum ben Bu hayatın darbelerinden Artık yılgınım ve bitkinim şimdi Bir köşede saklandım ağlıyorum Bu Asi kız Kimsesiz bi-çare Sahipsiz bir kedi yavrusu gibi Bir köşeye sinmiş Sessiz sessiz ağlıyor çaresizce müzeyyen yavuz Mutlu ol diyorsun, sensiz yaşarken Mutlusun diyorsan, yanılıyorsun Mutluluk imkansız, seninle sensiz Bir sevip, bir küsüp , darılıyorsun Ne ben de mutluluk, ne sen de huzur Ne vardı bulacak, bu kadar kusur İnsanı dostu mu, düşman mı vurur ? Hayat bu diyorsan, yanılıyorsun...İLK VE SON..Çok teşekkür ediyorum şiirime renk kattınız değerli emeğinizle..Selam saygılarımlasınız |
Yüreğinden sevgi, kaleminden şiir eksik olmasın, selamlarımla..