Yağmur ninni söyledi, kuşlar semaha durdu
Bir peri masalından sanki geçer gibiydim.
Bin yıllık hasret bitti, saat vuslatı vurdu
Bulutların üstünde sanki uçar gibiydim.

Gönül kapın açıktı, daldım “kalbim boş” dedin
Telli duvak takmıştım, güldün “nede hoş” dedin
Avucum da ellerin “bulutlara koş” dedin
Aşk meyini badeden sanki içer gibiydim.

Titretti yüreğimi buğulu kısık sesin
Sanki meltem yeliydi saçlarımda nefesin
Dedin; “Gün senin günün kalmasın hiç hevesin”
Mutluluktan kendimden sanki geçer gibiydim.

Huzur buldum yanında, ne kaygı var ne telaş
Bakarak gözlerine anlattım yavaş yavaş
Nihayet sona erdi içimde süren savaş
Hasret dolu gönlümde, vuslat biçer gibiydim.

Yarimin yatağına şafak vakti kuruldum
Teni misk-i amberdi, teri ile karıldım
Kokladım doya doya, sıkı sıkı sarıldım
Gonca güldüm gönlünde sanki açar gibiydim.

Bir ömür hayal kurup beklediğim andı bu
Cananına can veren bedendeki candı bu
Türk/an’ına taç takan ne müthiş bir Handı bu
Kaderin gam yükünden sanki kaçar gibiydim
Gonca güldüm gönlünde sanki açar gibiydim