AŞAĞIYA TIRMANMAK (İNHİRÂF)Cismimin cüretinin cürüm koydum adını Son ön sözü yazıyor ve ithaf ediyorum İçimdeki cesetten canlı çıkan kadını Öteliyor kendimden ve itlâf ediyorum Kâh kabrimin başında buluyorum kendimi Kâh kirpik uçlarımla uluyorum kendimi Bu ölüşüm son artık biliyorum kendimi Sonsuzlukla son defa itilaf ediyorum Bir musalla taşında öpüp ölen yanımı Yarasalardan önce emdim kendi kanımı Benim için ölmekti yaşamanın tanımı Ölümü ben öldürdüm itiraf ediyorum Cinayete bulaşıp her cinnet atağında Cesetler topluyorum cehennem yatağında Çürüyen bir sefilim bu hayat batağında Soyunduğum bedenden istihfâf ediyorum Tabutumu taşırken titredim her batında Âyetlerden kovuldum yine Tanrı katında Yalvarmak yazmıyordu yer altı lügatında Kutsalıma küfredip inhirâf ediyorum Ölümü ben öldürdüm itiraf ediyorum ŞEFİKA TÜRK/23.11.2019/BURDUR İnhirâf: Eğilim, sapma (yan delilik) İstihfâf: Aşağılama, hor görme, küçük görme |
Hocam güzel şiirinizi kutlarım saygılar