Tek gıdası sevgidir, şevkat ile beslenir
Dostluğa uzatılan, zeytin dalı Ufuk can..

Hangimiz ilgi, sevgi, şefkat yoksunu değiliz ki?. insan, yaşı konumu ne olursa olsun her zaman ilgi ister, sevgi ister. insan olmanın doğasında bu var. Güzel şiirinizi okudukça düşündüm acaba şanssız olan Ufukcan mı, yoksa bizler miyiz. O bir çocuk masumiyetiyle bakıyor her şeye, görmüyor yaşamı nasıl çirkinleştirdiğimizi, hayatı sanki hiç bitmeyecekmiş gibi nasıl da hor kullandığımızı, keşkelerimizin sadece yitirilmiş zamanlar olduğunu. Afrika da ve Asya da bir dilim ekmek için yaşayan aç insanları, önce katledip sonra da utanmadan üstüne betonlar yığıp yaşadığımızı sandığımız doğayı, bir akıl fukarasının partilerde hava atacak diye serengeti de kürkü için katledilen doğanın en güzel varlıklarını görmüyor Ufukcan. Şimdi şanssız olan Ufukcan mı, yoksa bizlermiyiz.

Saygılarımla..