Aşk yenildiAzaltmıyor zaman; Hafifliğine bıraktığın,sensizliğin ağırlığını. Aciz kalıyor gerçekler,anlamakta sığınmacı ayrılığını. Sessizlik, kendi çığlıklarını yedi. Ateş,suyu tüketti. İs, ipi kesti. Damla düştü, Ayışığı çekildi. Ve, Aşk yenildi. Çünkü O, Yalnız bir çocuktu. Emanetlerini yokladım, Maskeler ne kadar çoktu. Aşkolsun be çocuk; Aşkın yüzü hiç yoktu. (Çocuk bile olamadık) |