Yurdumun her yanında, Bayrak Bayrak var olup,
“Türk’üm ne mutlu” diye yazarsın öğretmenim
İhanet karşısında, öfkelenip kudurup
Hazar Denizi gibi, azarsın öğretmenim.

Hep ay yıldız taşıyor iki kaşın arası
Yoksulluk sınırında başlıyor nan sarası
Pazardaki halini görsün de yüz karası
Amasya elması gibi, kızarsın öğretmenim.

Cebin buz boşluğundan artık bıktı usandı
Aybaşları tutmayan hesaplar hep husandı
Yoksulluk, hasret, gurbet kadehine pusandı
Akşamcı yoksullar gibi, sızarsın öğretmenim

Ayşe’ye kalem defter, Keyfo’ya muz umarsın
Kendi ihtiyaçlarına her zaman göz yumarsın
Kalem olup milletin, sinesine dumarsın
Kemâl Atatürk gibi, yüzersin öğretmenim

Kutsadı öğretmenim seni Atatürk bile
Vatanın üzerinde kurulunca bin hile
Şehadet gömleğinde uçmak dileği ile
Bayrak direği gibi uzarsın öğretmenim

Demezsin “dağ taş, çamur, sayarak bizi hamur,
Erdeminle yoğurup, ilmi eylersin samur.
Yurdun her köşesinde açarak domur domur
Ülkemde çiçek gibi tozarsın öğretmenim

Sen en kutsalım benim, her doğrudaki enim
Ey benim başımın tacı, sevgili öğretmenim,
Kurulunca bir tuzak, kutsal yurduma benim
Tıpkı Atatürk gibi, bozarsın öğretmenim