VEDA
Bir sen bir de ben vardık şu dünya aleminde.
Ne ilimde sen kaldın ne ecesin özümde! Senle ben yazılırdık sadece kalemin de. Ne dilimde sen kaldın ne hecesin sözümde! Başımdaki börk sendin adın gürzdü elimde! Sırtımdaki kürk sendin sendin mızrap telimde. Sevi sendin sevgili sen sendin kemer belimde. Ne çelimde yen kaldın ne pecesin gözümde! Ayşe bendim Fatma ben bendim Venüs ve Elen Ateşim olurdun sen sağ başımda yükselen Kırkı bulurdum hemen serinletirdi yelen Ne belimde nem kaldın ne bacasın közümde Sendin gündüzüm gecem sen idin gökte Ay’ım Yaylamda çayır çimen sendin ırmağım çayım Dualarda özneyken hüznüne vedadayım Ki selimde den kaldın son gecesin tözümde! NA çel: küçük bahçe evi, sazdan ve ya kuru dallardan yapılmış kulübe. den : tane |
DUYGULARIN DİLİ SEVGİ ŞELALESİNİN SESİDİR...
.................................................... Saygı ve selamlar..