ZORLAMIYORUM KENDİMİ UNUTMAYAbugün gönlümün bana verdiği yetkiye dayanarak düşüncelerime ambargo koyup seni düşünmeyi yasaklıyorum ne kadar anı varsa giriş çıkışlarda engellenecek torpiller iptal aslında kurtuluş için bir çok yol denedim biliyorsun hangi kapıyı çarpmadım ki suratına elin sıkıştığında bağırıp çağırmalarına tıkadığım kulaklarım biriktirdi tüm yalan dolanları oh diyor dilim oh olsun kopsun kökünden sana hasret gecelerin kolları aslında karga tulumda götürüp bir kuyuya atasım var seni atasım var da atamıyorum işte sonra Yusuf zannedip bir bezirgan bulur diye korkuyorum olur ya bakarsın Mısıra hükümdar olursun beni yine yaka paça kendine köle yaparsın hoş ben de Züleyha değilim ama gel bunu sürekli aklı sende olan gönlüme anlat. zorlamıyorum kendimi unutmaya varsın gidebildiği kadar gitsin kalbimin kansız yerlerine bünyem alışık değil sensizliğe bakarsın yokluğunda üşütür hasta filan olurum karanlığa alışık gözlerime ışık fazla gelir kırparım saçma sapan bir yolcuya otur sen en iyisimi yerinde taş yerinde ağırdır ne de olsa. Ayvazım DENİZ |
Yüreğinin sesi daim olsun