O KADIN
[ italİK
Alnında hazan rengi bir süs, kızıl kâkülü, Kendi, hep ilkbaharın en taze seherinde... Bülbüllere göz kırpıp, işmar eden güz gülü; Hep, aşka davet gizli, bakışında, derinde... Aşka aşık bir kadın, o sevdaya müptela, Böylece güzel kalmış, zaten her yaşta hâlâ. Umut dağıtan fener gözlerindeki elâ, Her füsunkâr bakışı, bir vuslat değerinde... Ömrün hazanı ama, gönlü bahar, yaz onda, Tanrı her şeyi vermiş, işve onda, naz onda. Gönül çeler, can yakar, insaf biraz az onda, Ne hınzır tuzaklar var, o elâ gözlerinde... Saçlarında karanfil, teninde gül kokusu, Ellerinde, sevginin o yumuşak dokusu... Her haliyle güzel, şuh, o hâlâ bir içim su; Cami hiç yıkılmamış, mihrap zaten yerinde... Ünal Beşkese |