Bir öfkeli dolu vurdu sevda güllerimi
Belki solmazdı gamzelerim uzatsaydın o
öpülesi ellerini



Gönül izi bıçak izine benzer
Haralanmış bir gönüldeki neşter izlerini
ömrünüzce emleseniz de silemezsiniz...



Hayatın kollarında örselenirken narin bedenim
Gözlerin değdi gözüme bir gece vakti
O buğulu
mânâlı bakışlarınla su serpildi
güneş göğnüğü tenime



Pamuk ipliğiyle bir tutam umut asıldı kirpiklerime
Göz yaşları oluk oluk akmıyor artık yanaklarımda
Gülücükler halaya durdu
çatlamış dudaklarımda



Şol seher yeli sesiyle yaprak dökerken
Güz gülleri yağmurunda ıslandı ömrüm
Lale sümbül nergiz ile semah dönerken
Fırat nehri boylarında uslandı gönlüm



Yine rengarenk mısralar çiseledi mor güle
Ah bir garip hüzün çöktü ki güz gazeli gönlüme
Sevda mührünü vurunca can yongası gülüne
Ruhum mihman oluverdi kar beyazı gönlüne



Bu gün saatler senin için duracak ve
gözlerim kalbini tam 12 den vuracak
Belki zihnim biraz yorulacak ama
Gönül sarayını tüm ihtişamıyla
yeniden kuracak

Nafize