İcmalHer senden sana vardığımda Papatyalar gülümserdi Solardı Nergisler-bana yok mu beni neden sevmiyorsunuz Beni neden aranıza almıyorsununuz Der boyun bükerdi Ben ne zaman göğü çitileyip assam çalılara Güneş alicenaplığıyla sıyrılır bulutların arasından Isıtırdı içimizi Ben ne gün seni özlesem çıkar gelirdin Yaz günü ayaklarında yün çoraplarla Ne çok gülerdim A benim NANEMOLLAM Biz ikimiz ne zaman ayin kuracak olsak Annem en heybetli buluta biner Sallanırken kahkahalar atardı Sen yokken hasret sızısı düşerdi içime Sık sık fotoğraflarımıza bakardım İtinayla çıkarır çekmecemden Her birini öpe koklaya bakar dururken -bi açılırdı ki gözümün çeşmeleri Birden canlanırdınız kederimden Başlardı ayin Şimdi beni iyi dinle can kulağıyla Sakın öfkeni biriktirip biriktirip gelme Gülücüklerle müjdelerle gel-gitmeyeceğim artık de İlk tanıdığım sen ol Hoş ben seni her türlü kabul ettim şımarıklıklarınla Ben ilk baştan attım imzamı bu AŞK’ın altına Hatırlıyor musun gelinliğimin juponu On iki metre tarlatandan der Nasıl da uçardım havalara - özgürlüğe kanat vuran kuşlar gibi Beyaz duvağımla havada uçuşarak Hep elimi tutmanı istemişimdir Ama senin rüzgarın hep başka yöne eserdi Ne zaman ayaklarım yerden kesilse Sen Havan topu olur gürler inerdin tepemden Kül ufak olurdum yapışırdım yere Olsuun ben seni her halinle seviyorum Bak yine haftanın ilk günü Marşlar söylüyor çocuklar derse girmeden İyi ki bu okula tayin oldun burda mutlu olacağını biliyorum Akşam altıda beni Fransız mektebinin önünde bekle Yine geç kalma da Fransız kalmayayım Yüksel Nimet Apel |
Hem hüzünlü hem cıvıl cıvıl şiir, finali gulumseten..