CANKUŞU...Gün olur ağır gelir taşıdığı yük birden Rahatsa da düz yolda zorla çıkar yokuşu Kaçıp kurtulmak ister o en müstesna yerden Kafeste serçe gibi dövünerek cankuşu Pembeye boyadığı hevesi yok olunca Pas tutar yüreciği ümitsizlik dolunca Terki diyar ederek gider kendi yolunca Elleri sinesinde göğünerek cankuşu Yitirince fikrinde bütün metanetini El açar sahibine alsın emanetini Göğsünde taşıdığı en büyük ziynetini Evrensel iradeye sığınarak cankuşu 13.11.2015 |
şiire verilen emeğe yazan kaleme saygılarımla Sevgilerle kalın hayırlı geceler dikiyorum tün şiir seven yüreklere