Seni seviyorum can cazım
Seni seviyorum öyle sade sinden
çocuksu ve sudan Berrak seviyorum kimselere aldırmadan sesiz ce usulca mavi nin ahenginde sarının ağırında gecenin Ayışığında sabahın melteminde günün güneşin de seviyorum seni. gözlerine bakınca ve gözlerin gözlerime değdiğinde felaketim olur suspus olurum Lal olur dilim ritmi yükselir kalbimin sözler kifayetsiz kalır kelimeler çaresiz ve o an kirpik uçlarını tane tane sayar ömrümü adarım olurda o an ölürsem gözyaşlarınla yıkasınlar beni çünkü sevabımda sensin günahım da sana sarılınca ben anneme babama çocuklarıma çocukluğuma sevdama gönül eşime can yoldaşıma cennet eşime Kısacası tüm aleme sarılmış oluyorum can Cazım şimdi anlatmaya kalksam güzeliğini melekler ağlar bizden güzeli varmış diye ve susuyorum sadece seni seviyorum sevdam |