Ey Gönül
Bu aralar kağıt kaleme kelem kağıda küskün
Bu aralar şarkılarda kendimi bulamıyorum Sözcükler idam yine yüreğimde bir çare gönlüm Mutluluk adına kurduğum onca hayaller yok artık Kurtulmak istedikce insan daha çok batıyor san ki Yapmacık insanların çoğalması yalanlar acıtıyor canımı Susmanın ne büyük erdemlik olduğunu anlıyorum şimdilerde Ey gönül suskunluğunda kaç şiiri yerle bir ettin Kaç şarkılarda kendini öldürdün söyle ey gönül Kaç defa selanı verdirip toprağa koydun kendini Boş ver be gönül kim incitebilir ki daha fazla Kim yakar canını bundan daha kötü sus gönül Elinde avucunda kalan cansız bir bedensin Neyin kaldı parçalara ayrılacak daha anla ey gönül Ne gömülenler dirilir ne gidenler geri gelir Ne onurun kalır nede gururun bırak artık gönül bırak Gidenleri kendi hallerine bırak ta kendi yalanlarında boğulup kalsınlar Meryem Alhan |