Ben senin gönlüne ne güzel İstanbuldum
Seni ben denize aşık balıkcı gibi
oltaya takılan balık gibi ürkek ve korkak Seni ben kız kulesinin karşısın da demli bir çay eşliğinde hayallerle gözlerine dalarak sevdim sevdim sevmesine de Ben senin gönlüne ne güzel İstanbuldum sen onu feth edecek Fatih olamadın Sen benim dört mevsimim gibiydin İlkbahar da çiçekler açtığım Yazın aşkından yanıp kavrulduğun Sonbahar da hazanı andırdığın ve Kışın lapa lapa karlar gibi yağdığım şimdi yağmur yağıyor gözlerimde Kipriklerim tutmaya çalışsa da engel olamıyor ey adam Ben senin gönlüne ne güzel İstanbuldum sen onu feth edecek Fatih olamadın Benim sevgim okyanuslar gibi büyüktü sana senin sevgin okyanusta bir köpek balığı ben sana okyanusu hediye ettim sen içindeki yaşayan canlıları yok ettin ben sana gecenin yıldızları gibi ışık saçarken sen karabulutlarla o işıkları söndürdün söylesene be adam nasıl sevdin hani bir elmanın bir yarısı sendin bir yarısı ben içine kurt mu düşürdün Ben senin gönlüne ne güzel İstanbuldum sen onu feth edecek Fatih olamadın Ben senin gönlüne ne güzel bir gemi gibi özgürlüğe yol almışken Sen hangi ara Rotanı değiştirdin mehtaba dalıp seni içimde yeşertirken Hangi çıkmaz sokakta yol arayışına girip yolunu kaybettin uçurum gibisin be adam Beni acımadan yüreğimin zindanına terk ettin sende yürek yokmuş be adam bu aşkın tek sahibi yalnızca benmişim Ben senin gönlüne ne güzel İstanbuldum sen onu feth edecek Fatih olamadın Meryem Şahin Alhan |
Aşk herkese göre değil
Kutlarım
Saygılar