HAZAN MEVSİMİDİR,SEVGİLİ ZAMAN
Hazan mevsimidir, sevgili zaman
Sararan, kuruyan Yere düşen yapraklarmı Şairi dillendiren Hüzün mü sarıyor duygularını Erken gelen akşam üstleri mi Seni böyle del’eden Yoksa Diline dolanan ayrılık şarkılarımı Telve gibi çöken, omuzlarına Yoksa kara bulutlar mı Saçlarını ağartan Sevgilinin yokluğu mu Seni böyle iç çeke çeke ağlatan Uykusuz geceler mi Seni nöbet tutturan Oysa Bir renk cümbüşüdür gözlerinin gördüğü Renklerin raksıdır Bir cavlandır Ressamı dirilten hazan Hazan mevsimidir, sevgili zaman Limanda Gözleri ufuklarda Gidenini bekleyen bir kadın Yaprakların yığın yığın yağdığı Küçük havuzlu parkın Tahta Bankında oturan adam Dallarda Serenat bile etmeyen kuşlar Hafif ama derinden esen rüzgar Çiseleyen yağmur Hızlı adımlarla giden insanlar Ters dönen şemsiyeler Kıyıya vuran dalgalar Ses yapan reklam panoları ….ve üşüyen özlemler Oysa Dumanı üstünde kahve yada çay Sıcacık odanın penceresinde Mutlu ve huzurlu Dışarıyı seyreden bir kadın Hazan mevsimidir, sevgili zaman Bergüzarın olan Mavi kazağıyla,elleri ceplerinde Arnavut kaldırımlarını adımlayan Başı önde Dalgın dalgın yürüyen Sonu gelmeyen sorulardan yorulmuş Özlem sancılarıyla kahrolmuş Gelişinden ümidini kesmiş Sorsan ağzından bin ah çıkan Dokunsan ağlayacak olan Mutsuz ve yalnız bir adam Deniz manzaralı bir köşeye oturmuş Şiir yazıyor besbelli Şöyle bir göz gezdirsen anlayacaksın Hüzün akıyor şiir Özlem kokuyor şiir Duygu yakıyor şiir Daha ne olsun ki Hazan mevsimidir, sevgili zaman Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ |