Aslında çok şeydir Türk olmak
Kıbrıs’ta, Hocali’de
Anadolu ve Balkan’larda
Soykırıma uğrayıp
Yapmadığı soykırımla suçlanmaktır

Sayısız imparatorluk kurmaktır
Türk olmak
Arabaya koşulan ilk atın vatanında
İlk yazılı antlaşmanın imzalandığı yurtta
Yazının bulunduğu
Paranın icat edildiği
Her karış toprağından bereket fışkıran bu yurtta
Var olmak için canını dişine takmaktır

Truva’dan, Sümerler’den bu yana
Serpilerek gelmek
Tarihten eski bu topraklarda
Bütün zamanlardan damıtılarak gelen
Yüksek değerlere sahip çıkmaktır

Türk olmak, Mostar’da köprüdür
Kerkük’te kale, İstanbul’da Kızkulesi
Anadolu’da buğdaydır
Çukurova’da pamuk
Ege’de tütün, Karadeniz’de fındık
Trakya’da ayçiçeği
Antalya’da portakaldır

Türk olmak, Çanakkale’de ölmektir
Ölmeden önce düşmana su vermek
Onun yaralısını sırtında hastaneye taşımaktır
Düşmanın ardından rahmet okumak
Kanlısından helallik almaktır

Türk olmak,
Kar yağdığında kayak yapmak değil
Evsizleri düşünmektir
Balkon köşesine kuşlar için
Kışın ekmek kırıntısı, yazın su koymaktır
Yağmura rahmet, kara bereket diye bakmaktır

Türk olmak, harap bir ülkede
Zengin ülkelerin himayesini reddedip
Tahtadan kılıç, ipten üzengi ile
Paylaşacağı tek varlığı fakirlik olmasına rağmen
Yedi düvele meydan okumaktır

Türk olmak,
Askere davul- zurna ile uğurlanmaktır
Belki de dönmeyeceğini bilerek
Annenin, şehit oğlunun ardından
“Bir oğlum daha olsa
Onu da vatan için gönderirim” demesi
Babanın, gözyaşlarını tutarak
Tabutuna son kez dokunup
“Vatan sağ olsun” demesidir

Türk olmak,
Bir kap aşın yarısını
Vermektir tanrı misafirine
Kendi yerde misafiri döşekte yatırmaktır
Millî maçta ağlamak,
Ayhan Işık’a, Belgin Doruk’a aşık olmaktır

Türk olmak,
Aşkını ölesiye sevmektir
Aşk için ölmektir, öldürmektir
Sevdiceğinin elini bir kez tutamadan
Toprağa girmektir
En güzel aşk şiirlerini
Hissetmektir yüreğinde
Eşkiyaya türkü yakmaktır, Türk olmak

Türk olmak, Yunus’u bilmektir
Aşık Veysel’i sevmek
Mevlana’yı, Hacı Bektaş-ı Veli’yi
Hoca Ahmet Yesevi’yi
Tek bir satırını okumasan da
Yüreğinde taşımaktır

Türk olmak, saz çalındığında
Davul dövüldüğünde, üflendiğinde kaval
Bir sızı duymaktır yüreğinin derinliklerinde
Bir de Yemen Türksünde

Hayatın sana verdiklerine “nasip”
Vermediklerine “kısmet” demektir
Her işin hayırlısına inanmak
Ve ağlamamak için çok gülmekten çekinmektir

Türk olmak,
En kötü günde bile meydan okumak dünyaya
En dertli anında
Tüm kötü günlerin bir şafakta biteceğini bilerek
Tevekkül göstermektir

Zor iştir Türk olmak
Her düşen yağmur damlasına hamdetmek
Her çıkan başak için şükretmektir
Türk olmak,
Medeniyetler beşiği Anadolu’da
Her şeye rağmen dik durmaktır…

(not: bu şiir bir başkonsolosun yazısından düzenlenmiştir. ama yazarının ismine ulaşamadım bir türlü. Araştırmalarıma devam ediyorum. Bulunca burada paylaşacağım. bu açıklamayı geç yazdığım için tüm şiir dostlarından özür dilerim. Sekiz şehidimizin olduğu gün güne uygun diye paylaşmıştım.)