Ceset...
Kendimi yokluğun en karanlık yerlerine ısmarladım...
Gidiyorum beklentilerimi gizleyen mezarların ucuna... Fatihalar bekler beni dillendirilmek için... Ey hayat... Fazla mı geldim sana bilemiyorum?.. Yoksa Beklentilerim mi ağır geldi?... Halbuki; Tek isteğim vardı senden "Bir yudum mutluluk" ... Mutlu etmek ağır geldiyse sana Varsın beklentilerime Fatihalar okumaya gideyim Elvedaları seslendireyim yalnız başıma... Bilinmez ki; Belki de Mezar taşından yankılanan hıçkırıklar okşarlar yüreğimi Belki de Hiç’lik kaybeder kimsesizliğimi Ve Yokluğun en izbe koordinatlarında ölür giderim Kimsesiz bir cesedin gülen dudaklarıyla... Metin Kaya İLHAN Faroz TRABZON |