Çok UzaktıBelki... Belki diyordum Masumca ümit ediyordum Çile ve cefa için sabredip bekliyordum Düşlerin, hülyaların insicamında nefesleniyordum Zor ve meşakkatli bir hayattı, şans çok uzaktı biliyordum Ama yine de nasibin, azmin, samimiyetin, vecdin umuduyla yaşıyordum Kim ne derse desin yılmıyordum, demek ki takdir böyleymiş diye sessizce serinliyordum Mustafa Cilasun |