YORULDUM BEN
Dağ başında çınar idim,
Baka baka yoruldum ben. Yaylalarda pınar idim, Aka aka yoruldum ben. Günahlarım bana yetti Kader dedim boşa gitti Saçlarımda aklar bitti, Çıka çıka yoruldum ben. Gözlerimde yaş kalmadı Selam verdim yar almadı Ucuz sattım kar olmadı, Eke eke yoruldum ben. Hasret kaldım uzak düştüm Hak katında hamdım piştim Zorlukları yaya geçtim, Seke seke yoruldum ben. DOĞANAY çare bulmaz Dertlerime derman olmaz Allah diyen yolda kalmaz, Çeke çeke yoruldum ben. Kemal DOĞANAY |
Naif bir şiir..
Beğenerek, keyif alarak okudum..
Engin yüreğin hep daim olsun.. Selamlarımla..