GÜLÜŞÜN SOLMUŞ A KADINAh! De kadın Her bir kıvrımında deprem izleri Vücut coğrafyan alt üst Mevsimler şaşırmış pusulasını meyletmiş dersin sonbahara Mısır püskülü otlar bitmiş tepende Omuzlardan dökülen leylak kokulu, şelale O saçların nerede? Gülüşün solmuş a kadın Bir zamanlar Güneş, gözbebeklerinden doğardı... Silkelen Silkelen kendine gel Hüzün hüzün bakma be kadın Hazan yakıştı mı sana? Yaş aldık tamam da Ölmedik ki daha... Buse DENİZ (A.G.) |