ÖMRÜM BENİM
Bazen acı bazen tatlı
Geçip gitti ömrüm benim Bir kuş misali kanatlı Geçip gitti ömrüm benim Bir mevsim tanıdım bahar Bilmedim sonunda kış var Düşünürüm içim yanar Geçip gitti ömrüm benim Akan sular durulurmuş Beden nazik yorulurmuş Bir yel eser savururmuş Geçip gitti ömrüm benim Bilen yoktur ki sorayım Satılır ise alayım Sıkı sıkı sarılayım Geçip gitti ömrüm benim Gençliğim bakidir sandım Rengine tadına kandım Pişman oldum nara yandım Geçip gitti ömrüm benim Ruhum yolcu sonsuz yola Dünyada vermişim mola Gözlerim yaş dola dola Geçip gitti ömrüm benim Gülem dedim gülemedim Derdi dedim bölemedim Ben bu hali sevemedim Geçip gitti ömrüm benim Zaman hızlı uzun sandım Ne de çabuk geçti yandım Oturdum hayale daldım Geçip gitti ömrüm benim Nefsim doymadı hala aç Ölüm ola derde ilaç Sanki dünya bana muhtaç Geçip gitti ömrüm benim İnsanlar yüzüme güldü Her gelen bir parça böldü Türlü oyunlara geldi Geçip gitti ömrüm benim Mehmet TURGUT |