KÖR OLASI GÖZÜM
Kör olası gözüm nasıl bakarsın
Sakındığım yüze rast geldim bu gün Kapıya dayanmış nasıl kovarsın Sabrımı zorlayan insanı gördüm Dünya geniş görünür belli ki dar O gün geldi işte karşımdan bakar Gelme derdim ama kollayanı var Bir kavim içinde insanı gördüm Başka yer yok mu ki bahçeme kondu Hazana çevirdi yüreğim yandı Elveda sözünü hoşça kal sandı Közümü yelleyen insanı gördüm Kardeşi kardeşten ayrı bilen İnsanlıktan bihaber yüze gülen Kapıdan kovulsa bacadan giren İnadına kavi insanı gördüm Üstüme geliyor halimi görmez Bu da benim canım ciğerim demez Aynı kökün varı dalıyız bilmez Neslini unutan insanı gördüm Sofraya kurulmuş başta oturan Misafir sayılır kovulmaz ordan Ben olsam yüzüm kalkmazdı yerden Ekmeğimi bölen insanı gördüm Gelene kapım açık git diyemem Gidene yalvarıp boyun eğemem Yolcu gider geri döner mi bilmem Sukut ile giden insanı gördüm Unutmuş sözünde ki son bölümü Zindana çevirmişti o günümü Demiştim ne yüzümü gör ne ölümü Ölene saygısız insanı gördüm Mehmet TURGUT |