Benciliz biz
Hadi her birimiz dünyanın her hangi bir yerinde,
Irkını rengini gözetmeden Her hangi bir çocuğun, dökülen gözyaşlarına dokunalım Öyle sıradan değil, yaşayarak; en derinden Sonra sımsıkı saralım yalnızlığını, çaresizliğini Ve öpelim, öpülmeye hasret yanağının, en güzel yerinden Zor değilmi! kendi çocuklarımız, ve biz; ne kadar da benciliz Oysa dünyanın her yerinde, aç çıplak yalın ayak Ağlayarak yürek yakan çocuklar Ve biz farkında bile değiliz Çünkü duymuyoruz duyarsızız bir o kadar da benciliz |