Kız Kulesinde Martılar Bilir
git kız kulesinde martılara söyle
beni sevmediğine, onları inandır onlar rüzgârında boğazın saçlarının uçuşundan anlar halini saçların vermezse ele seni, ellerine bakarlar ellerin yetmezse, gözlerinin ta içinde bulurlar beni ruzigarlar kokunla tanırlar bendeki seni hiç biri bilmezse, kız kulesinde hala bekleyen yılana sor bir anda kayıverirse içine, anlarsın ki ben hala sendeyim ve martılar çığlık çığlığa kaçarlar senden dışı başka içi başka senle şimdi baş edecek biri var içeride ne zaman martılar konarsa pervazlarına o zaman bekle, ben de geleceğim kapına belki geleceğim... belki... belki de "şarkımı çalacak" sararmış bir yaprakta bırakacaksın çiy tanelerini ve beni anlayacaksın hayırsızın birinin seni nasıl sevdiğini |