OĞUL
OĞUL
Yüreğime öyle darbe indirdin Dost dururken düşmanlarım sevindi Omuzuma bu yükü de bindirdin Bu nasıl izandır söyle be oğul Bir ahdım var idi senle başlayan Adını andıkça bende cuşlayan Düşmanla birlikte dostu taşlayan Düşmanı neyleyim var isen oğul Her oğul deyişte burnum sızladı Sen baba deyince keyfim sazladı Gülünce gözlerin kış’ım yazladı Yazımı kışlara döndürdün oğul Gurur ile hep adını anmıştım Sizler için nice oda yanmıştım Can deyince canım olur sanmıştım Canımı da aldın sözle be oğul Dar günde sırtını dayardın bana Dertliyken neşemi verirdim sana Nasıl oldu geldin sen bu oyuna Oyuna getirdin beni sen oğul Güvendiğim dağdın bende her daim Bozuldu bir hiçle bendeki saim Allah’ım aklıma ol sen mukayyim Takdir’i İlahi değil bu oğul Dünyayı renklere boyardım senle Döndürdün karaya dinmez öfkenle Sakın ha dalaşa girme yarenle Yareme merhemi sarıver oğul O acı söz ile sıtkım sıyrıldı Sana dair bütün hülyam yıkıldı Bir anda beynime kurşun sıkıldı Öldürmezdi şimşek bile be oğul Çektiğimi çekme dilerim yine Mutlu ol seversen kapılma kine Kendini koy bir kez benim yerime Anla çektiğimi anla sen oğul Bilirim anlarsın vakti gelince Küslüğüm dönecek o gün sevince Gel sarıl babana ölmeden önce Edeyim hakkımı helal be oğul Efkan ÖTGÜN |