Sevda türküsü yazdın,söze ayrılık dizdin
İnledikçe notalar hicran makamı gezdin
Söze başlarken sevdin söz bitiminde ezdin
Diline türkü ama ruhunda ağıt kaldım

Başın koydun döşüme her anın gece oldu
Sabah güneşin bildin günün karaya döndü
Hep mum yaktın içinde geldi benimle söndü
Diline murat ama ruhunda zehir kaldım

Gözün yumdun uykuya,kâbus gördün rüyanda
Düşlerin ziyan oldu bir berduşun yolunda
Kan doğradın sabrına hepsi boşu boşuna
Diline sevda ama,ruhunda kirli kaldım

Çerçeve saydın belki,içine sığınmadın
Çırpındın bir kuş gibi,gitmeye çabaladın
Müebbet yedin sanki,kendin zındanda sandın,
Diline umut ama ruhunda naçar kaldım


Güvercini uçurdun atmacaya yem oldu
Parça parça dağıldı midesinde yok oldu
Beni gül bildin biran bülbül kondu lal oldu
Diline aşktım ama ruhunda hüzün kaldım

Nasıl bir muammadır bir eleştiri aklında
Tilkiler cirit atar varamasın farkına
Kırkı hep bir yerde,ölmüşüm mehtabında
Dilinde varım ama zihninde ölü kaldım

M,Kılıçel