Gölgesiz KuklalarUykudan aşırıp Karanlığa salıverdi eylülü kadın Ayna sustu kaldı Bir zamanlar ancak çağrışım kahkahaları Duraksatırdı öpüşleri Ateşlere düşerdi arzu Çok ırardı kavuşmaları geciktiren yıllar Yollar aynı yollardı oysa Durmaksızın gün düşerdi gecelerin üstüne Geceler ay battıktan sonra yıkanırdı Yağmurlar alınıp satılmazdı su yerine Yok oldu bildiğimiz üşümeler Yıkıldı eskil sevdalanmalar Damla damla düşerek gölledi yüreği hüzün Kanı çekildi Sehere sığıntı yanaşan ferahlığın Üşüdü kar Aynanın yüzünde dondu kaldı Varıp ötelerde batmadı ay… Oracığa yığıldı oyalanmalar NECDET ARSLAN |