SARMAŞIK GÜLLERİNe zamanki üstüme çöker kopkoyu hüzün İçimde açıverir o sarmaşık gülleri Her köşede can bulur mehtaba dönük yüzün Umutlar saçıverir o sarmaşık gülleri Her dalda ve yaprakta işlenir nakış nakış Hep böyle gelip geçti sürüp gitti bu akış İçimi aydınlattı aşkla dolu her bakış Hep bizi seçiverir o sarmaşık gülleri Gecenin perdeleri an be an yırtılırken Günahı sevabıyla birlikte tartılırken Bütün sıkıntılardan aşk ile kurtulurken Kendinden geçiverir o sarmaşık gülleri Yıldızlara göz kırpar kafa tutar Güneş ‘e Yüreği atıverir kıpkızıl bir ateşe Hüzünleri defedip kesilmiş sanki neşe Acıdan kaçıverir o sarmaşık gülleri Dostelini sararak bir sarmaşık misali Onu sanki eylemiş eşsiz aşkın timsali O kimseye benzemez yoktur eşi,emsali Kendinden geçiverir o sarmaşık gülleri |