Sensiz üşüyorum
Sonbahar yapraklarını dökerken
içimde serttir kışlar. Fırtınalar boran olur eser saçlarım dağılır toparlayamam. Yapraklar gibi savrulur rüzgarlardan üşürüm. Kanadı kırık kuşların yavrularına bakar üşürüm. Buzlu yollarda şubata varmadan, Karlı dağlarda eririm. Ayazlarımla halleşirim. Ocağımda pişen yemeğin buğusunda, hasretin tüter. Viran haneme dokunur hislerim. Gönül evimde mum olur yüreğim. Karanlık gecelerde eririm. Hangi yana baksam gözlerin, İçimden duvarlarla konuşurum.. Dilim ismini söyleyemez, seslenemem. Yokluğunla dertleşir üşürüm. Akar yalnızlık gözlerimden, Birazdan boşalır giderim... |
İçimden duvarlarla konuşurum..
Hangi yana baksam gözlerin,
Yokluğunla dertleşir üşürüm.
Akar yalnızlık gözlerimden,
Birazdan boşalır giderim... çok içtentendi satırlardı duygulu ve yoksundu yürek sesiniz susmasın kalemın daim olsun dost şair