Etrafımda çizdiklerim
umutlarımı alıp giderken sen
siyah duvarın altında ben çaresiz boyun eğdim kıvrımlı yollarda çılgına döndüm ağlayıp sızlarken şehir bana, ben şehire küstüm hangi yana baksam yalnız zamana yolculuk yapıp kendimden bile uzak kaldım yıllar, aylar, saatler ilerlerken pişmanlıklarımı yargıladım nice hayallerimi toprağa gömdüm şimdilerde toprağın üzerinde hüzünlerim yüreğimdeki yara kanamakta kağıtla kalemle dertleşmekte ya kirpiklerimde dökülenler? içimdeki cümleler dizelerinde yağmur gibi yağmakta 06.05.2018 23:16 |
Beğendim...
........................................... Saygı ve selamlar..