bilmezdim iğne-nakış
yamalarım içtendi hep, ürkek
düşlerim, sızılı bağrında prangalı
sinsilerin pusulugunda
çocuk yüregim firardı, son zamanlarda
bi ürperti duyulur
Sobelenmelik umutlar
gecenin sisli koynuna kıvrılırmış
yanında ise, ölüm dehrizli karanlık
yüreklerde geçiştirmelik bir yaşam
peçeliginden düşmekte, korkunçluk
köşe bi yerlerde sızan masumluk
firar eden çocuk yüreklerimiz
zaman elinde kavramsızlık
bu ne fütursuzluk
kin ve nefret giydirimlik
yollar ve görüşler vefâlıgına
yürekler boğumluk
feryat ve keder gözlerde
kayıptı çocuk hislikler...
b i l m e z d i m iğne-nakışı
yamalarım içtendi hep
şimdi anladım ki vicdanlar da hep yamalı
sevmelere, uyduruk kıytırık biçimlerden giydirilenler,
ne de sırıtmakta, sevgiler, mutluluklar, gülmeler...
Ne uğruna olduğu bilinebilse, nelerden geçimlikler
kul için kuldan mı olmalar dersiniz
fikirleri; yollara, görüşlere ve taassupluklara
esir etmeleri mi dersiniz
nasıl da belenmiş zihinlere ve yüreklere,
çıkar uğruna cambaz, şakraban, arsız, şuursuz, fütursuz olmaları mı
Yoksa köşe başında maskelerin çıkarılıp, gerçek yüzlerin görülmesi mi
Ya da yüzsüzlükleri ile gurur duyacak kadar alçalanların olması mı....

Bunlara nasıl tâbi olur akıl ve fikirler
Sanki gökten inmekli, âmiyane..!
bu tâbilik ki, sanki irâdesizce bir kölelik
bu nasıl biçimliktir, dört yanı duyarsız astarlı
gördükçe aklım şaşmaklı
yüreğim parçalanmaklı...
Masumluk bu kadar ucuz ve değersiz birşey mi
Sevgiler gönüllerde anlamsız bir yamalık mı
Düşünmek ,anlamak ve olan bitenleri görebilmek , çok mu zor...

Bilmiyorum gerçekten
iğne-nakış nedir ama
Bazı insanların gönülleri öyle sökülmüş ki
Dikilir ya da yama olur cinsten değil
Akıllar öyle şirazesinden kopmuş ki
Gerçeği idrâk edip kavrayacak gibi değil
Vicdanlar öyle atılıp buruşturulmuş ki
Gönüller merhametten uzak, virân gibi...
Bilmiyorum;
nasıl dikilip tâmir edilir, iyileştirilebilir bu gönüller
Paramparça edilmiş yürekler, düşünceler, sevgiler...
Hangi iğne-nakış ile
Yeniden eski hâline getirilebilir..!
S ö y l e y i n . . .