Kader bağını örmüştü bir kere yollarımıza
Görmezden gelipte,nasıl geçip gideriz birbirimizden
öyle sessiz...
öyle habersizce...
Sen benim gönlümde örülüydün tâ ilk fecirden
Kurban olduğum,ben de senin gönlünde öylece...
Şimdi oturup anlatmalıyız birbirimize;
Kader yollarımıza örmüşken ağını
tutmak olur mu hiç başka yolları
başka hikâyeler yazmak olur mu
olmaz ki canına yandığım
adını en kıymetliğime yazdığım,olmazdı...
Ah!ben ki tükenmez bir sevda ile, seni;
Dua’lar ile beleyip,nasip ile beklediğim
hayellerime huzur savuran gülüşünden
duygularıma en târifsiz hisler elediğim
Bi Ömrü senin ile öyle güzel yaşlanmayı hayal ettiğim...
Tükenen zaman elinde, umutları gizleyip,
dalgın gözlerimizin unutkanlığına, yâd ile
iyikiler,şükürler serpeceğimiz günleri arzuladığım.
Kan güllerine çaldıgım saçlarının her kıvrımlığına,
en güzel baharlardan derlenen
saadetler yumağı öreceğim mevsimleri düşlediğim.
Her gece Uykularının en içliğine
Sıhhatlerden huzurlar ile döşekler serdiğim anları Rabbim’den dilediğim.
Anlasana Kurban olduğum ;olurmuydu hiç söylesene
Ben S E N D E N mahrum
Sen B E N D E N mahrum
Güzel bir gelecek bizi beklerken,yüreklerimiz hasrete mahkum
Kaderin avuçlarında nasip ile kısmet yüklü " Vuslat " mahsun
Gönüllerimiz bu vuslattan uzak ,murâdın kayıplığında yoksun
Birbirimizden uzak,yaşamak olur mu başka mevsimler,baharlar
Gözlerimizin derinliğinin ötesinde,kurmak olur mu başka hayaller
Varlığımızdan bi haber,tutmak olur mu bilmediğimiz başka yollar
Olur muydu hiç, böyle olur mu söylesene...
Olmamalı kurban olduğum
Bitmemeli;
Kader bağını örmüşken bir kere yollarımıza
Birbirimizden öyle sessiz/habersizce geçip gitmemeli
Bizim hikâyemiz böyle b i t m e m e l i . . .