Sen Hep Böyle Gülümse
özgürmüşüz kanatlarında bir sonsuz yalnızlığın
susmuşuz ama hep susmuşuz saplı anlılar, paslı kelimeler, kürtçe bir şarkı... o kadar yoğun ki ağustos ve karpuz kokusu ve yoksulluğumuz hiç unutulmuyor bazı şeyler öğle sıcağında asfalta yapışmış bekliyorum gelir mi… ayağında kırmızı yemeni toz içinde ot yolmuş elleri diken yarası ve gözleri bir süryani ağıdı sanki hasan keyf’te dağlara taşlara yakılan o kadar hüzünlü... öğle sıcağında asfalta yapışmış bekliyorum gelir mi… gülümsediğini var sayıyorum böyle sarhoşken gözlerimi kapatıp sana baktığımda tozlu yollardan kumral bir rüzgar doluyor içime yaşamak güzel gece aydınlık sen hep böyle gülümse... |
Sevgi yazan kalemiyin ritmi şiirlerin dansıdır…
Şiir yaşam biçimimizdir…
...........................................Saygı ve selamlar..