sağlamaları da olmasa yokluğumuzun
ispat edemeyecektik sanki ,bu matematikselliği.

"her şey belki de kendini biraz daha var kılabilmek içindi."

"mezar taşları sahi ölüler için miydi?
biz diriler iyi hissedelim diye mi yoksa?"

her şey nasıl da sahiplenilmekten ibaret
anı bile olsa..

kendisini unutturmayan ve daima hatırlatan
yalnızca güneştir
yalnızca umut...
Mezarlıktaki ağaçlar kadar yaşam doluyum hala oysa
O kadar işte.


Bir yağmur başlatır
Bu şölen
iliklerden akan sular
şükre karışır
ıslanmak nimettir bilene
unutmak da hakeza öyle..

şimdi yeni bir doğuş vadediyor sancılar
öylesine mutluluk verici
öylesine cennetten ki..
kulakları sağır eden uğultu ,yerini
gözleri kıstıran sağlam bir ışıltıya bırakıyor

mezar soyguncuları!
kaçın! güneş doğuyor!
zira kadının altın dişleri de yoktu
ölüler size inat
Ah! ne de güzel uyuyor