Herkes bir gün ölür
Bir film seyredersin
herkes birbirini seviyordur ya film tanıdık gelir ya filmde geçen sevgi anıların acımasızca gözlerinde belirir en çok özlediğin "hala kalbindeyim ya" diyerek böbürlenir hatıralarda can verirsin Birileri bir şarkı çalar tesadüf bu ya ikinizin şarkısıdır bir anda bulunduğun coğrafya haritadan uçar zaman mekan kavramını yitirirsin elin ayağına dolanır hatırlanmaması gereken ne kadar anısı varsa canlanır sol anahtarında can verirsin Sahile atarsın kendini gözyaşlarına karışmış dalgaları seyredersin martıları dert ortağın belleyip kıyıdan umutlarını yolcu edersin el ele gezen ne kadar çift varsa görmezden gelir gözlerin "belki yeniden seversin"sözlerini elinin tersiyle itersin iyot kokusunda can verirsin Aradan aylar geçer,yıllar geçer ne kadar eş dost varsa yaşadıklarını unutturmak bahanesiyle acını deşer mutluymuş gibi yaparsın,sürekli gülümsersin yiğitliğe leke sürdürmezsin tedavülden kalkmış nasihatlere annelik edersin zaman asla aman vermez bilirsin ki giden epey yol aldı ,artık geri gelmez bildiklerinin ağırlığında can verirsin Mevsim yazken sonbahara döner sen hayattan nasıl ki damla damla kopuyorsan yapraklarda dalını işte öyle birer birer terk eder kaldırımlar ıslanır,köşe başları ıslanır laf dinlemez yüreğin haylaz bir çocuk gibi cama vuran her damlada sızlanır sırılsıklam sevgililer koşuşturur önünden sele kapılan kimsesizliğinde can verirsin Gün geceye döner , etrafa bir hüzün çöker tek tek yıldızları sayarsın gözlerini uykusuzluğa yatırıp ertesi günün intiharlarına uyanırsın bir sigara bir sigara daha derken kül tablasında can verirsin Mesele ne şekilde öldüğün değildir asıl mesele kimin için öldüğündür çok zaman sonra fark edersin ah edersin vah edersin lakin kendini harap ettiğin yılları geri getiremezsin...08/10/2015 Can ÇALIŞKAN |