Arsız / Bela
Aşk bahçede solmuş gül
Gözleri intihar Serden geçenlerin sonu bile güz değilken Yardan geçenlerin sonu hep sonbahar Yitirirsin umudu kuytularda Yokluğu arsız Yokluğu bela Her gün kendini hatırlatır Gergef gibi işler,kanatır Acımasız bir linç girişiminden başka Hiç birşey katmaz sevdaya Zamanla Yüzü unutulur Sesi unutulur Gölgesi bile kalmaz da Bir tek sızısı kalır sana O da gitmez, Çöreklenir oturur na şurana..... Can Çalışkan |
Gönül sesiniz daim olsun.
Tebrik ederim.