İNSAN MAYASI
Geceyi deviren gözlerimde
Yalnızlığım heykeller kadar ağır Sırtlanıp gelemem sana Sonra AŞK gelir. Koşup boynuna sen diye sarılırım. Yakın olur ayrı yastıklarımız aynı evde Sonra birlikte uzanırız düşlerimize Gölgesine sığınıp ,uzun gecelerin Susmak ki ,çok eski ismidir aşkın Bırakırız dışarda Sahte dostların incinmiş günahlarını Bırakırız dişarda insan suretlerini Mayalarız kendimizden ÖZLÜ İNSAN MAYASIDIR DİYE... 15/Eylül/2007 Dilruba Nuray ERENLER |