yersiz-yurtsuz
aşka dönen yabanıl
gölge çoğalmalardan intiharlar onarır ruh acıları üzerine koyup yurtsuz bir şiir geçirir içinden sınırsız. yüze inat bin kederden yarasız bir şah duvar dibine papatyalarını döker sessizlik vurur ortalığı ayaklanır göçükteki halk denizin yağmurun dağın üstüne kan telaşı bırakır güvercin kanatlarıyla ne gecesi kalır ne gündüzü hüzne çıldıran erkin gidişe dönüşsüz biletlerin avuntusu geçer kış ürpertisi hoyrat gecede kalır us Dali’yi yakalar düelloda kolsuz bacaksız asar çengeline karanlığın. seviler soğuk küfü sığınaksız zaman gizlisinde tek başına yürümeyi öğrenir her seferinde yersiz –yurtsuz… 19/Kasım/2008 Dilruba Nuray ERENLER |
Edeb.Koop'a yolu düşenlerin şiiri elbette bir başka güzel oluyor.
Tebrikler.