IRMAK VE İNSAN
1-
Ben Sakarya suyunda bir sazdım Yalnız kaldım boynum büküldü. Davullar çalınca dengi dengine Filizlerim aldı yürüdü. 2- Ben Sakarya suyu ile gözgöze Soluksuz bir yıldızdım Günlerden bir gece ılık Işığım fersizdi Teslim alırken kimliklerni Genç bedenlerin Suda boğulup ..............ölümleri ........................geç .............................duyulanların Haberi sardı ortalığı Ah yüreğim dayanamadı İnce bir kadın sesiyle radyolarda. 3- Saklandı Sakarya kıyısında kavaklar bile. Biz yanına göçmen olurken Canım hayat Sen sıcak tut düşlerini Ve her zaman yürüt ilginç uyumunu IRMAK VE İNSANLA... 1986 Dilruba Nuray ERENLER |
selam ve saygılarımla.