DUT AĞACI
Bir zamanlar
Oturduğumuz Eski evin yerinde Yeller esmiş Yıkık hayaller Kalmış Yine kurduğum Bir çingene salıncağı Fakat Çocuk aklımdan eser yok Dut ağacı olduğu yerde Kimbilir dili olsa Neler anlatır Neler Amcalarım ve şimdi yüzüne Hasret olduğum Kuzenler Bayramlarda yok O eski neşeler Çığlık çığlığa kaçıştığımız O anlar Yaramazlık yapınca Yediğimiz paparalar Hep geride kaldı Peki Oynadığımız nice oyunlar Evcilikler Şu devirde Bilmiyor ki şimdiki Veletler Komşu penceresinden Bakıp yâd etmekte varmış Eskileri Ahh Bağlar sokağı Bir kaç tanıdık Kaldı Ancak eni konu Kimi çoktan göçmüş Ermiş hakkın rahmetine Kimi dönmüş dolaşmış Gelmiş atadan kalma barkına Dedemin anlattığı masallar Vardı ya Hiç unutmadım Hep aklımda Faltaşı gibi gözlerim Meraklıydı Bremen mızıkacıları Ne akıllıydı Takvim yaprağında Kabuğu çıkarılıp Biriktirilen Çekirdekler Bir çırpıda yediğim Altın bilezikli Minicik ellerim Civelek hallerim Sahi bir de ilk Çocukluk aşkım İsmini beceremeyip Buruk dilimle Sütlü "Zühtü" diye Seslendiğim Sarı oğlan Off of Büyüdüm ve Devir değişti Balıkesir de insanlar da değişti Keza Kalır mı dünden eser Kalır mı dünden eser. H. Çiğdem Deniz. ŞİİRBAZ... |
Kalemin susmasın
........................Saygılar