Vatanım yok benim...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Ruhunu bir kentin ıslak sokaklarında kaybedenlere...
Vatanım yok benim...
Çocukluğumun yaşadığı sokaklar Çoktan silinmiş haritadan Evimin duvarları yıkık. Hangi yola sapsam çıkmaz sokak Hangi kenti seçsem kusar beni. En kötüsündeyim oyunun Ne bu kent benim Ne bu insanlar, Baharlar bile yalandan açarken çiçekleri İçimin karşı kıyısına Vurmaz hayat. YARINLAR SUSAR... Ardımdaki gölge konuşur, "Vatanım yok benim" Hangi pencereden görmüştüm güneşi Hangi zaman çaldı İçinde çocukluğumu sakladığım ÇOCUK DÜŞLERİNİ Büyümek bilememek mi ? Unutmak, düşlememek mi ? TERKETMEK Mİ ? Çığlık çığlık bağırarak Hayata gülümsediğin o küçük deniz kentini... En acısı Bilememek... Nereye ait ruhun Hangi dünya senin... Ardımda kocaman bir hayat Sürgün zamanlardayım Düşlerim hain Hayaller uzak Bir ses yükselir her çıkmaz sokağın başından "nereye gidersen git" Vatanın yok senin... |
Hangi zaman çaldı
İçinde çocukluğumu sakladığım
ÇOCUK DÜŞLERİNİ
Büyümek bilememek mi ?
Unutmak, düşlememek mi ?
belkide haklısınız
çocuk düşlerimizin yurdu talan olmuş
belki bu yüzden gurbet var
adı gurbet bu yüzden olmuş uzak kalmanın...
tadı tuzu olmayan bir yer
nerde komşularımız
çocuk yüzlü arkadaşlarımız
unutttuğumuz oyunlar...
belki ondan sonrasında
vatan bu yüzden yok...
o aklımızda kalan yerlerde
eski günlerden
tertemiz olan güzel şeylerden
hayallerimizden
hatta umduklarımızdan çok uzak olan yerlerde..
ben böyle algıladım.
inşallah yanlış algılamamışım..
güzel şiirdi
hatıraların içinde bir gezinti yaptırdı sabah sabah..
iyiki eklemişim arkadaş listeme...
bu şiir çok güzeldi...
saygılarla kalın...