KURU MENDİL
KURU MENDİL
Hiç düşündün mü sen geceleri sevenini, Ağladın mı gece karanlığında sessizce, Bilirmisin sevdiğin için sessiz çığlık atmayı, Avuç içine gözyaşınla isim yazmayı. Bilirmisin döşeğinde oturarak sabahlamayı, Denedin mi olmayan sabaha uykusuz kalkmayı, Uyanıkken gördün mü rüyanda sevdiğinin hayalini, Kabardı mı göz duvarların, acıdı mı damarları. Ne bilirsin, benim gibi dövünüp ağlamayı, Kibarca reddedilip bir köşede sessiz kalmayı, Biçareliğin, imkânsızlığın peşinde koşup, Akan gözyaşını silecek, kuru mendil aramayı. Senin resmini tebessümlü kazıdım yüreğime, Sende var mı silikte olsa resmim hayalinde, Aydınlıkmış, karanlıkmış hiç fark etmez, O canlılığını görürüm zihnimde varmıyım senin zihninde. 05.10 2015 Ahmet Bağçe |