İnsanlık Son Nefesinde...!
Tıpkı,
Senin gibi, Tıpkı bizim gibi.. Yaradandan ötürü... Hani..her zaman sevdiğimizi söylediğimiz, Canlar,birbir yok oluyor.. Ağaç dallarında kavrulup yanan, Bazende.. Toprağın derinliklerinde saklanarak, Kurtulacağını uman.. Karıncalar gibi.. Barut kokulu toz bulutlarına karışan, Kolsuz,kanatsız böcekler gibi.. *** İnsanlar ölüyor..İnsanlar... Ölümün bin bir çeşit acısını tadarak.. Özgürce,insanca... Bir yaşam,bir hayal uğruna..! *** İnsanlar Ölüyor... Kimi oracıkta veripte canını, Kimi de kolunu bacağını... Bırakıpta.. Mayın tarlasında.. Bilirmisiniz..! Kaç milyon günahsız çocuğun kanı var.. Etrafa dağılan,o katil şarapnel parçalarında.. *** Allah aşkına söylesin birileri.. Bütün bu acıları,bu çileleri... Hep bu insanlar çeker..neden.NEDEN.! Giden bunca can... neyin bedeli...!! *** İnsanlar ölüyor.. Yığın yığın,öbek öbek.. Kimi gazla.. Kimi varil bombasıyla, İnsanlar,kaderlerini çiziyor.. Kendi elleriyle.. Belkide ellerindeki son metelikle, Satın alıyorlar eceli, O tek yönlü,tek gidişlik biletle.. El ele,göz göze,titreye titreye, Ölüme gidiyorlar..Ölüme..Ölüme... Hemde parasını peşin ödeye ödeye.! *** Ege ,akdeniz,karadeniz.. Denizler kan ağlıyor,denizler çaresiz.. ** Ve... İnsanlık can çekisiyor... Hadi geç olmadan... Bildiğimiz duaları okuyalım birbirimize, Cünkü artık,bu çirkeflik bitmek üzere.. !! *** İnsanlık nihayet ölüyor, İnsanlık son nefesinde...! Mahmut M. Özdemir 04.10.2015 |