YORGUN KALDIRIMLARKül rengi bulutlara hamak kurmuşlar, Yağmurun süvarisi ruhsuz yıldırımlar. Gece karanlığında ansızın vurmuşlar, Egilde bir kulak ver inliyor kaldırımlar. Bu anif fırtınalara şiltesiz dayanılmaz. Yılların yorgunluğu nasır olmuş batıyor, Bir visal ugruna bu kadar da yanılmaz. Şehrin koridorlarında uzanmış yatıyor. Şimdi kaldırımlarda ölümün serinliği, Gölgelere gizlenmiş, yıldızlar ve şehir, Ufukta boy veriyor göklerin derinliği, Geceye karışıyor yosun kokulu zehir. EFKARİ 01.10.2015 |