MECZUB
Çivi; izini bırakmış da duvara, kendisi nerde?
Bilinmezi arar bulamaz, nice bilinen beyler, Gerçeği görmek varken, ne bu siyah perde. Meczubun baş olduğu bedende, ayaklar neyler Kimi çınar olur yel tutar, kimi ipsiz pandül gibi. Hani özgürlük vaatleri veren, kurtarıcı nerde! Saçılmış tohumlar etrafa, kırılmış testinin dibi, Paslanmaya başladı ayaklarım, bu köhne yerde; Utanmadın karanlıkla inatlaşan, isli lambadan, Kudurmuş köpüklü sulardan, betermiş aklın. Gardiyan olmuş nefsin, bedenin sana zindan! sürükledikçe dipsiz girdabına, uzaklaşır saklın. EFKARİ 13.07.2013 |
gecikmeli de olsa hoş geldiniz