AŞKLARI KANATTIK EYLÜL YÜZÜNDEN
AŞKLARI KANATTIK EYLÜL YÜZÜNDEN
Eylülden düştü yere sarı yaprak Acımasız bulutların eseriydi gece Sabaha kadar ağladı yıldızlar Veda etti ekime gitme Sonbaharda kal Doğanın üzerinden soydu Bütün urbaları hoyrat rüzgar Ayrılıklar başlangıcı zalim takvim Özlemi yazıyordu satırlar aralarında Sevda kuşları göç ederken yüreğimden Bir hoşçakal bile demedi giderken Sancılar başladı kuzey yeline Delirten eylüldü denizdeki dalgaları Bir yengeç kıstırdı küçük balığı Çırpınırken annesinin gözleri önünde Acıyan bütün canları yakan eylül Uğrama daha buralara Yeşil kalsaydı ağaçlarda hüzünler Maviyi çalmasaydın gökyüzünden O zaman bir başka severdik Çatlayan dudaklarımızla öptük Aşkları kanattık hep eylül yüzünden Ekim musallat oldu başımıza Güz mevsiminde ağladık beraber Geceye hüzün yağdığından beri Toprak ıslak yürek ıslak |