Biz Eskiden Güneşi Görürdük
Biz eskiden güneşi görürdük
Selamlaşırdı doğarken güler yüzle Kızıl gökyüzünde prensesler gibi Taç takardı salınarak Prensini beklerdi her batışında Naz ederken bulutların içinde ki ay’la Vals ederdi utana sıkıla Biz eskiden güneşi görürdük Al al olurdu pembemsi yanakları Zülüfleri ne düşerdi suyun şavkı En çokta çocuklar özler di Giderken öperlerdi yanaklarından Biz eskiden güneşi görürdük Yağmurdan sonra gök kuşağının renkleri Gözümüzü kamaştırırdı Altından geçmeye kalkardık Kimimiz sevdaya tutulurdu Biz eskiden hep mutlu yaşardık Umutlarımız olurdu yarına Nasıl olsa güneş yine doğacak derdik. |