Artik gulmuyorum sevgili
ARTIK GÜLMÜYORUM SEVGILİ
O resimlerimdeki gülüşümün altında Ne çok acılar biriktirdim Senin yokluğun hasat mevsimine denk geldiğinde Akşam kızıla boyardı gökyüzünü Martı çığlıkları yankılanırdı etrafta Yarasalar gözetlerdi gidenlerin yolunu Solmuş fotoğraflarda bıraktım gülümsemelerimi Gök kızıl kan gibiydi ayrılıklara Silip götürdü sağanak yağmur Ayak izlerinin bıraktığı çukurda Çamurlu sular birikti O resimdeki gibi Gülüşlerimi arıyorum şimdi Veda mektubunu okumadan Konsolun üzerine bıraktım Benim gibi kimsesizliğimi Yüzüme vursun istemiyorum Yazdığın satırlar Gittiğinden beri artık gülmüyorum Sevgili Saadet Şimşek Kılıçaslan |