minik yüreklerŞiirin hikayesini görmek için tıklayın unutmayalım ki
bütün çocuklar bizimdir... bilir misiniz ’’ Anne ’’ sesleriyle boyalıdır umut yorgunu minik yüreklerin yaşadığı yetimhane duvarları… kirlenmemiş bakışları asılıdır kir boyalı yüzlerinde vermez ellerini tutunmaya gayret ettikleri hayat geceler diş diş dökülür kirpiklerinden titrek ve yakaran bakışlarında söner mevsimler öpmez nefeslerini bahar kokan rengarenk rüzgarlar o küçücük çıplak bedenlerin içlerindeki vadilerde ölü kelebekler uçar umutlarını katık ederek asarlar uçuramadıkları mavi ipsiz uçurtmalarına sığ denizlerinde fırtınalar kopar alabora olur kağıttan kayık misali hayalleri atacak bir demir sığınacak bir liman arar yosunlaşmış bedenleri bakarsanız gözlerindeki nemli bulutlara göreceksiniz mutluluğa aç ve bir o kadar çaresiz kalmış umut yorgunu minik yürekleri bilir misiniz sisli yarınlarına fazla gün katmak değil günlerine biraz da olsa fazla hayat zemheri gecelerine de Ana kokusuyla sarıp sarmalanmış sıcacık bir nefes bir güneş katmaktır dilekleri… ilhanaşıcı/ekimikibinonbeş |
çok özeldi selamlar